W podejściu klasycznym wnioskowanie statystyczne oparte jest wyłącznie na podstawie pobranej próby losowej. Możemy np. estymować punktowo lub przedziałowo nieznane parametry rozkładów, weryfikować hipotezy dotyczące rozkładów badanych cech, badać różne zależności pomiędzy badanymi cechami i wyznaczać różne związki między nimi. Na podstawie próby losowej wnioskujemy na temat całej badanej populacji.

Oprócz podejścia klasycznego istnieje tzw. podejście bayesowskie, które pozwala analitykowi korzystać nie tylko z wyników zaobserwowanych w próbie, ale także z informacji a priori dotyczących rozważanego problemu.

W podejściu klasycznym zakładamy, że parametry rozkładu badanej cechy w populacji, takie jak średnia, wariancja, frakcja elementów określonego rodzaju w populacji są określonymi, choć nieznanymi wielkościami. Natomiast w podejściu bayesowskim zakładamy, że interesujące nas parametry są zmiennymi losowymi. Możemy zatem na podstawie wiedzy eksperckiej (informacji a priori) przewidywać ich rozkłady i na podstawie danych z próby modyfikować te przypuszczenia.

W podejściu bayesowskim matematyczny związek prawdopodobieństw wynikających z informacji a priori i prawdopodobieństw wynikających z obserwacji próby opiera się na twierdzeniu Bayesa i stąd jego nazwa.

Czytaj dalej

« powrót

Data science

pl_PL
en_GB pl_PL